Amerika’da, cumhuriyetçilerden farklı olarak demokratlar, sinsi sinsi karşı tarafı tahrik eder ve pusuya yatıp karşı tarafın hata yapmasını bekler. Bizim malımız CHP’nin provokasyon kültürü gibi. Dersim, Şeyh Sait isyanları, Menemen vakası vs.. Hepsinde hedef kitleye yaptırılan bir yanlış ya da yanlış yaptığı algısı, arkasından zaten niyetleri olan icraatlerini yapacak vasat.
İktidarda olan demokratlar, Ukrayna meselesinde, her yaptıklarıyla Rusları tahrik ettiler. Ukraynalılara gaz verdiler. Olası bir savaşa girmeyeceklerini defalarca ve üzerine basarak deklare ettiler. Çünkü kendi kamuoylarına girecekleri böyle bir savaşı izah edemeyecekler. Ama Polonya‘ya, Almanya’ya, Yunanistan’a bol bol asker ve mühimmat yığdılar.
Boğazlar bizim yumuşak karnımızdır. Bu sebeple devletimiz 100 yıldır büyük bir hassasiyetle Amerika’yı ve NATO’yu Karadeniz’e sokmadı. 1. Dünya Savaşı’ndaki acı tecrübemizdir bunu bize yaptıran. İngiliz donanmasından kaçan 2 alman gemisini boğazdan geçirip Rus limanlarını bombalattılar. Bu kadar provokasyon yetti 3 kıta 7 iklimdeki koca imparatorluğun kıytırık bir Anadolu devletine dönüşmesi.
Bir savaş halinde Rus veya Amerikan gemileri boğazlardan geçmek isteyecek. Geçirsen bir türlü olacak geçirmesen başka türlü olacak. Rusların şu anda 100 den fazla gemisinin Ege ve Akdeniz’de olduğunu gözönüne alırsak durumun bizim için ciddiyeti daha iyi anlaşılır. Hatta Eusların, dün Suriye’deki üslerine sesten iki kat hızlı, yani hiçbir hava savunma sisteminin yakalayamayacağı süpersonik füzelerini naklettiklerini düşünürseniz nasıl bir tehlikenin içinde olduğumuzu daha iyi anlarsınız.
Amerika’yı herkes bir devlet zanneder. Yani bizim anladığımız anlamda devlet. Diyelim bir arabanız var ya da eviniz toprağınız filan. Nedir bunun değeri. Atıyorum 10 para. Malınız sizin gözünüzde kıymetliyse belki 10 paraya vermezsiniz ama misal 15 para verseler hoplaya hoplaya verirsiniz. Peki bu malı sizden alan o parayı basan ise ne olacak. Uzun ettim. Yani paranın sahibi her mülkün sahibidir. Amerikan merkez bankasının sahibi olan emperyalistler Amerikan devletinin de sahibidir. Sahibi olduğu mülkte de dilediği gibi tasarruf yapar. Ticareti kontrol ederler, siyaseti, sosyal hayatı, bürokrasiyi.. aksi mümkün mü zaten. Bankayı ellerinden alıverirler. Biter gider. Misal suikastle öldürülen amerikan başkanının masal senaryolarla öldürülüşüne ait bir sürü film izlemişsinizdir. Adam Amerikan merkez bankasını devletleştirmek üzereyken öldürüldü. Yerine gelen de dosyayı rafa kaldırdı.
Dünyanın her tarafındaki askeri üsler, her köşeyi tutmuş 57 tane uçak gemisi doların dünyadaki dolaşımını emniyete almak içindir. Hatta sadece askeriye değil, medya, finanse edilen terör örgütleri, ellerindeki silah sanayi, film endüstrisi, moda, kozmetik, şekli ve türü farklı mason teşkilatları, hatta hatta dini cemiyetler, cemaatler, tarikatlar, hatta ve hatta bunların islami olanları..
Emperyalistlerin bunları yaparken en önemli prensipleri, geri planda kalmak, insanları uyutmaktır. Devletlerin idarecilerini atarlar. Beğenmediler mi ya da işleri bitti mi darbe yaparlar ya da halk ihtilali(!) filan.. özgürlüüüyyykk, hüürrriiyeeeyyytt diye bağıran yığınlar görürsünüz. Ya da oy verip gurur duyduğu demokrasisiyle yöneticisini seçtiğini sanan algı sarhoşları.. saf saf kodlandırıldıkları partiye oy atarlar ve başkanını kendilerinin seçtiğini zannederler. Ya da malum diktatörler. Onlar için en kolayı onlar. Bütün dünya istihbarat örgütleri CIA’ya çalışır, CIA da emperyalistlere..
Neyse konumuz Ukrayna. Amerika, savaşa girmeyeceğini söyleyip yığınak yapması bize 2. Dünya Savaşı’nda Polonyalıları, Çekleri ve Fransızları yem ettikten sonra kurtarıcı vasfıyla savaşa dahil olmasını hatırlattı. Bu dünya savaşına girmek istemeyen Amerikan halkını ikna etmek kolaydı. Pearl Horbor baskını. Japonları tahrik ettiler. Onların yüzlerce uçakla yapacağı baskının radar bilgileri hiç dikkate alınmadı ve bir pazar sabahı uykularından uyanamadan ölen yüzlerce amerikan askeri, batan gemiler vs. Detayına girmek ve bu senaryoyu işletenlere piyon olmak istemiyorum. Böylece Amerikan halkı razı edildi. Halbuki karar çoktan verilmişti. 300-500 askerin, 3-5 geminin emperyalistler için ne kıymeti var. İnsan hayatının, ölenlerin, geride kalanların, dinin, ahlakın, namusun, vatandan koparılışın.
Şimdi klasik senaryoyu seyrediyoruz. Yem Ukrayna. Provokasyon ne onu da Ukraynalılar öbek öbek ölüme gittikten sonra görürüz. Ya kendi gemilerini batırırlar ya üslerine şaşırmış bir şaşaalı bomba atıp 50-100 askerini telef ederler. Orta Asya’ya çökmek için ikiz kulelerini akıl almaz bir senaryoyla yıkan adamlar için hayli ısınmış sularda bir savaş provokasyonu ne kadar zor olur ki.
İçimizden birkaç işbirlikçiyi doğru zamanda doğru bir şekilde kullanırlarsa boğazlar gibi yumuşak karına sahip Türkiye’yi savaşa sokmak çok kolay. Vatan millet sakarya diye ölecek, koca bir tarih altında ezilmiş, kendinde kahraman olmak mecburiyeti hisseden, her biri zıpkın gibi 84 milyon asker var Anadolu’da. Savaştan korkmayı bırak, savaş olsa da dalsak diye heveslenenlerin diyarı burası. Rusların da canına okuruz, Çinlilerin de alayının da.. ya da canımıza okunur. Doğudan Ermenistan, İran, güneyden PKK, batıdan Yunanistan ve Mısır, kuzeyden Rusya.. hadi buyur çık işin içinden.. artık Samsun’a filan da kolay kolay çıkarmazlar kimseyi..
Bu işi eğer savaş başlamazsa masada Başkan Recep Tayyip Erdoğan çözer. Çünkü mecbur. Türkiye’de masa kurulması demek, iki tarafın da anlaşmak için birşeylerden feragat etmeye razı olması demek.
Allah sonumuzu hayretsin. Bu devlet henüz ekonomik, askeri ve uluslarası işbirlikleri açısından savaşa hazır değil.
Umarız savaş çıkmaz. Umarız savaş çıkarsa Ukrayna’dan ibaret kalır. Umarız Amerikan-Rus gizli işbirliğiyle planlanmış ve hedefi Türkiye olan bir savaşla karşı karşıya değilizdir. Allah ülkemizi her türlü tehlikeden korusun!
Sevgi ve Saygılarımla
Araştırmacı Gazeteci Yazar
Vehbi Korkutata