İnsanların canlarına, mallarına, şerefine, onuruna, haysiyetine ve kişilik haklarına yönelik verilen zararlara “Kul Hakkı” diyoruz.
Günün birinde Peygamberimiz (S.A.V ), ashabıyla otururken onlara “İflas eden kim bilir misiniz?” diye sorar. İçlerinden biri, “İflas eden, malını mülkünü kaybeden kimsedir.” diye cevap verir.
Sahabenin cevabı üzerine
Resûlü Ekrem (S.A.V ) şöyle buyurur: “Şüphesiz ki ümmetimin iflas edeni, kıyamet günü kıldığı namaz, tuttuğu oruç ve verdiği zekâtıyla gelir.
Aynı zamanda şuna sövmüş, buna iftira etmiş, şunun malını yemiş, bunun kanını dökmüş ve şunu dövmüş bir hâlde gelir.
Bunun üzerine iyiliklerinin sevabı hakkına girdiği kişilere verilir. Şayet üzerindeki kul hakları bitmeden sevapları biterse, hak sahiplerinin günahları kendisine yüklenir. Sonra da cehenneme atılır.”
Bir kişinin malını izinsiz almak veya ona el koymak kul hakkıdır.
Alışverişte hile yapmak, dolandırıcılık yapmak kul hakkıdır.
Emanet olarak verilen mala bilerek zarar vermek kul hakkıdır.
Yetimin hakkına göz dikmek kul hakkıdır.
Birinin arkasından konuşmak, o kişiye iftira atmak kul hakkıdır.
Bir kişiye hakaret etmek, onunla dalga geçmek, onu aşağılamak kul hakkıdır.
Rehberimiz, Peygamber Efendimiz (S.A.V) hakkına girdiğimiz kişilerle helalleşmek gerektiğini şu sözlerle ifade eder: “Kim din kardeşinin şeref, onur ve haysiyetine veya malına yönelik bir haksızlık yapmışsa altın ve gümüşün fayda vermeyeceği kıyamet günü gelmeden önce o kimseyle helalleşsin.
Evet, hiçbir şeyin fayda vermeyeceği hesap günü gelip çatmadan önce helalleşmek gerekir. Bir kişinin canı gönülden sana hakkımı helal ediyorum diyebilmesi için o kişinin zarar ve mağduriyetini gidermek gerekir.
Şayet hakkı yenilen kişi ölmüşse veya kendisine ulaşılamıyorsa öncelikle samimi bir tövbe yapmak, daha sonra hak sahibi adına hayır ve hasenatlarda bulunarak bu vebalden kurtulmaya çalışmak icap eder.
Yüce Allah'ın rahmeti, bereketi ve mağfireti hakka tabi olanların üzerine olsun İnşallah!
Sevgi ve muhabbetlerimle...