Yüce Mevlamız (C.C) biz aciz kullarını sürekli hatırlamaya davet eder.
Zira; unutmak insanın en zayıf göstergesidir, dolayısıyla insan unutmaya meyillidir.
Nitekim Yüce Rabbimiz (C.C)
sizlere bahşettiğim nimetleri hatırlayın diye telkin eder.
Hatırlanması gereken değerler...
Kulluk sözleşmenizi hatırlayın!
Ayakta, otururken, yatarken vede kalkarken hatırlayın!Hatırlarsanız, hatırlanırsınız!
unutursanız, unutulup gidenlerden olursunuz!
Unutmak bazen doğal bir hastalığın sonucu olarak ortaya çıkabilir, kimi zaman da bilinçli bir tercih olur.
Demans veya Alzheimer gibi hastalıklarla mücadele eden insanların unutması gayet masum ve doğal bir unutkanlıktır!
Asıl tehlikeli olan ise sağlıklı bir insanın unutmasıdır!
İnsan olmayı unutmasıdır!
Merhametli ve vicdanlı olmayı unutmasıdır!
Unuttuğumuz o kadar çok şey var ki; haşa ve kella zaman zaman bizleri yoktan var eden yol gösteren, rızıklandıran Yüce Rabbimizi dahi unutma acizliğinde bulunabiliyoruz!
Yüce Allah’a ait olduğumuzu ve O’na döndürüleceğimizi unutuyoruz!
Dünyanın geçici, ahiretin ise kalıcı olduğunu unutuyoruz!
Öleceğimizi, yeniden dirileceğimizi, hesaba çekileceğimizi unutuyoruz!
Hamd etmeyi vede şükretmeyi unutuyoruz!
Sahip olduğumuz her nimetin hesabı sorulacak bir emanet olduğunu unutuyoruz!
Bizleri büyütüp yetiştirenleri, ilim öğretenleri, üzerimizde emeği olanları unutuyoruz.
İnsanın insana şifa olduğunu unutuyoruz.
Akraba ve arkadaşlarımızla vakit geçirmeyi unutuyoruz!
Sevdiklerimizi ziyaret etmeyi, arayıp hâl hatır sormayı unutuyoruz!
Birbirimize gidip gelmeyi, misafir olmayı, misafir ağırlamayı unutuyoruz!
İnsanların dertleriyle dertlenmeyi, mazlumları, yetimleri ve kimsesizleri unutuyoruz!
Kendi basit sorunlarımızla o kadar çok meşgul oluyoruz ki, dünya'da yaşanan büyük zulüm ve şiddeti, soykırımları unutuyoruz!
Bütün din ve inanışların, bir çok farklı kültürün bir arada hayat bulduğu, yaşadığı Filistini vede Gazze’yi, unutuyoruz!
Açlıktan yere dökülmüş unları ve diğer gıdaları toprakla birlikte yiyen yetişkin vede çocukları unutuyoruz!
Yetersiz dahi olsa çoluk çocuğuna bir kap sıcak çorba götürmek için, yağmurda, çamurda, kızgın güneş altında vede sniperlerin ateşi altında mücadele eden mücahit kardeşlerimizi unutuyoruz!
Çamurlu suları kendi ilkel imkânlarıyla çamurdan arındırmaya çalıştıkları suları içen Filistinlileri unutuyoruz!
Açlıktan erimiş tanınmaz hale gelmiş, âdeta iskelet olmuş bedenleri unutuyoruz!
Hastalığın ve yokluğun pençesinde mücadele eden mücahit kardeşlerimizi unutuyoruz!
Sürekli siyonist, terorist itrail çetelerinin taciz, baskı ve bombardımanına maruz kalan Yüce Allah’ın sevgisine mazhar olmuş kardeşlerimizi unutuyoruz!
Tankların, zehirli gazların ve keskin nişancıların taciz ateşleri altında tahliye edilmeye çalışılan mağdur, mazlum, işgal altındaki Filistin halkını unutuyoruz!
Gözü yaşlı anaları, çaresiz kalmış babaları ve çocukları unutuyoruz.
Eyy Yüceler Yücesi Güzel Allah’ım; bizleri unutanlardan eyleme! Açlıkla, yoklukla imtihan edilen kardeşlerimizi bizlere unutturma! Bizleri insanlığını unutanlardan eyleme Allah’ım!
Barışın ve huzurun tüm dünyaya hâkim olması için gayret gösteren mücadele eden kullarından eyle.
Aşırılıklarımızdan, yanlışlıklarımızdan dolayı senden af diliyoruz, hatalarımızı bağışla!
Cahilliğimizi, bizi bizden daha iyi bildiğin cümle kötü hasletlerimizi bağışla. Aminn yamuin.
Yüce Allah’ın rahmeti bereketi ve mağfireti hakka tabi olanların üzerine olsun İnşallah!
Sevgi ve muhabbetlerimle...